Richard Avedon

         Richard Avedon (May 15, 1923 – October 1, 2004) was an American photographer. An obituary published in The New York Times said that “his fashion and portrait photographs helped define America’s image of style, beauty and culture for the last half-century.

Avedon was born in New York City to a Jewish Russian family. He attended DeWitt Clinton High School in the Bronx, where he worked on the school paper with James Baldwin.[2] After briefly attending Columbia University, he started as a photographer for the Merchant Marines in 1942, taking identification pictures of the crewmen with his Rolleiflex camera given to him by his father as a going-away present. In 1944, he began working as an advertising photographer for a department store, but was quickly discovered by Alexey Brodovitch, the art director for the fashion magazine Harper’s BazaarLillian Bassman also promoted Avedon’s career at Harper’s.

In 1946, Avedon had set up his own studio and began providing images for magazines including Vogue and Life. He soon became the chief photographer for Harper’s Bazaar. From 1950 he also contributed photographs to LifeLook and Graphis and in 1952 became Staff Editor and photographer for Theatre Arts Magazine. Avedon did not conform to the standard technique of taking fashion photographs, where models stood emotionless and seemingly indifferent to the camera. Instead, Avedon showed models full of emotion, smiling, laughing, and, many times, in action. Towards the end of the 1950s he became dissatisfied with daylight photography and open air locations and so turned to studio photography, using strobe lighting.

   

Avedon had numerous museum exhibitions around the world. The Metropolitan Museum of Art, New York, presented two solo exhibitions during his lifetime, in 1978 and 2002. Major retrospectives were mounted at the Whitney Museum of American Art, New York (1994), and at the Louisiana Museum of Modern Art, Humblebaek, Denmark (2007; traveled to Milan, Paris, Berlin, Amsterdam and San Francisco, through 2009). Showing Avedon’s work from his earliest, sun-splashed pictures in 1944 to portraits in 2000 that convey his fashion fatigue, the International Center of Photography in 2009 mounted the largest survey of the photographer’s fashion work.[11] Also in 2009, the Corcoran Gallery of Art, showed “Richard Avedon: Portraits of Power”, bringing together the photographer’s political portraits for the first time.Avedon established The Richard Avedon Foundation during his lifetime. Based in New York, the Foundation is the repository for Avedon’s photographs, negatives, publications, papers, and archival materials.

Avedon won many awards for his photography, including the International Center of Photography Master of Photography Award in 1993, the Prix Nadar in 1994 for his photobook Evidence, and the Royal Photographic Society 150th Anniversary Medal in 2003. He was elected a Fellow of the American Academy of Arts and Sciences in 2001.

 

Mario Testino

   Testino grew up in Lima, the eldest son of a businessman. When he was young he wanted to be a priest. Testino studied economics at Universidad del Pacífico.In 1976 he went to London to study photography. Living in an unconverted floor of a hospital, without much money, he funded himself by working as a waiter. He had his hair dyed pink which helped him get noticed as a photographer.He is one of six children born to an Italian father and an Irish mother. Testino attended theUniversidad del Pacifico, the Pontificia Universidad Catolica del Peru and the University of San Diego. In 1982 Testino moved permanently to London.

Testino has shot fashion stories for Vogue, Gucci, and Vanity Fair. Celebrity subjects have most famously included Diana, Princess of Wales and her sons. Also more recently Prince William and Catherine Middleton on the occasion of their engagement in December 2010. Other subjects have included many actresses such as Kim BasingerEmma WatsonCameron DiazGwyneth PaltrowJulia RobertsMeg Ryan, and Catherine Zeta-Jones, models such as Claudia SchifferGisele BündchenElizabeth Hurley, and Kate Moss, performers such as Janet JacksonMadonnaKylie MinogueKristen Stewart,Britney Spears, and Lady Gaga, and public figures like Baroness Thatcher. Living in London, he continues to photograph the British Royal Family as well as shooting campaigns for BurberryGucciMichael KorsDolce & GabbanaEstée LauderValentinoand Versace.[4] Testino is currently represented exclusively by Art Partner. He and fashion stylist Carine Roitfeld are credited for drawing significant attention to the house of Gucci through provocative ad campaigns in the mid-1990s, which, along with Tom Ford’s designs, eventually led to the revival of Gucci as a major fashion house.

Testino has become one of the world’s most well known and celebrated fashion photographers.

Testino has been honored for his contributions to many charitable causes and organizations, including the Elton John AIDS Foundation. Testino has been lauded with a number of awards and recognitions for his achievements and charitable work, including a Doctor Emeritus from the University of the Arts, London, the Rodeo Drive Walk of Style Award, the Medalha Tiradentes from the city of Rio de Janerio, Brazil, and the Grand Cross Order of Merit from the city of Lima, Peru. He was awarded an Honorary Fellowship of the Royal Photographic Society in 2011.

“ქოლგა” თბილისი ფოტო 2012

ყოველწლიური ფოტოკონკურსი ქოლგა წელს მეთერთმეტედ ტარდება. განვლილმა ათმა წარმატებულმა წელმა იმის აუცილებლობა წარმოშვა, რომ კონკურსს უფრო დიდი მასშტაბები მიეღო. დაგეგმილია ფოტოკონკურსის ინტერნაციონალური პოზიციის დამკვიდრება. ფოტოკონკურსი გამოცხადდა უცხოეთში, როგორც ამერიკის შეერთებულ შტატებში, აგრეთვე ევროპაში. კონკურსის საუკეთესო ნამუშევრები გერმანიაში, ქალაქ კიოლნში PHOTOKINA 2012 ფარგლებში გამოიფინება. PHOTOKINA მსოფლიოში, ფოტო-ფილმის სფეროში, წამყვანი გამოფენა-გაყიდვის პორტალია: http://www.photokina.de/de/photokina/home/index.php

საერთაშორისო პოზიციების დამკვიდრების მიზნით სახელმა განიცადა სახეცვლილება: ფოტოკონკურსი ქოლგა გახდაKolga TBILISI PHOTO. რებრენდინგის ფარგლებში შეიქმნა კორპორატიული სტილი და ახალი ლოგო. ფოტოკონკურსს დაემატა გამოფენებისა და საგანმანათლებლო მიმართულება. Kolga TBILISI PHOTO წელს სახეცვლილი ფორმატით პირველად ჩატარდება საქართველოში. მისი მიზანია ინტერნაციონალური ფოტოგრაფიის, სხვადასხვა ფოტოგრაფიული პოზიციის, როგორც კლასიკური, აგრეთვე თანამედროვე, დაკავშირება საქართველოსთან, ქართულ ფოტოგრაფიასთან. საზოგდოებას საშუალება მიეცემა გაეცნოს როგორც მსოფლიო მნიშვნელობის კლასიკური ფოტოგრაფიის ნიმუშებს, აგრეთვე თანამედროვე ფოტოგრაფების ნამუშევრებსა და ქართველი ფოტოხელოვანების მოღვაწეობას. Kolga TBILISI PHOTO– ს ფარგლებში ჩატარდება საინტერესო გამოფენები, ფოტოკონკურსი ქოლგას მონაწილეებისთვის სხვადასხვა ფოტოუორკშოპი, პოტფოლიო განხილვები და მოხსენებები. გაიმართება დისკუსიები და ა.შ., რომლებსაც ჩაატარებენ ევროპელი და ამერიკელი ფოტოგრაფები, კურატორები და ფოტოექსპერტები. კონკურსის მონაწილეებს შესაძლებლობა მიეცემათ გაეცნონ მსოფლიო მნიშვენლობის ფოტოგრაფებსა და მათ შემოქმედებას და საკუთარი ნამუშევრები გააცნონ უცხოელ ექსპერტებს.

ქოლგა თბილისი ფოტო 2012

 

ფოტოგრაფიის ღამე თბილისში

“ფოტოგრაფიის ღამე” – “Tbilisi Night Of Photo Graphy 2012”

“ფოტოგრაფიის ღამე” (Tbilisi Night of Photography) არლის ფესტივალის (Les Rencontres d’Arles) ერთ-ერთი ცენტრალური ღონისძიების La Nuit de l’Anee ქართული ვერსია. მისი თბილისში ჩატარება არლის ფესტივალსა და თბილისის ფოტო ფესტივალს შორის არსებული პარტნიორობის საფუძველზე გახდა შესაძლებელი.
ტრადიციულად ფოტო ჩვენებები ღია ცის ქვეშ იმართება, ფესტივალის კვირეულის გახსნა შაბათ ღამეს   2 ივნისს გაიმართა 21.30-დან 03.00-მდე. ძველ თბილისში თბილისის ქუჩის 10 მონიტორზე აჩვენეს ქართველი და უცხოელი ფოტოგრაფების ნამუშევრები.

ჯიჯი რეჯინი

ჯიჯი რეჯინი , გენიალური შემოქმედებების ავტორი,რომელიც ბავშვობაში ერთ ჩვეულებრივ საერთო საცხოვრებელში ცხოვრობდა,თუმცა მიუხედავად ამისა,რატომღაც თავს ყოველთვის გამორჩეულად გრძნობდა…ალბათ წინასწარ გრძნობდა თავის წარმატებას… თვითონაც იყო ბავშვი, მაგრამ ბავშვებს ვერ იტანს, ერთი მიზეზის გამო… ეს მიზეზი სასაცილოა, თუმცა მისთვის არა…როცა ბავშვები ხვდებიან , ყოველთვის ერთი და იგივე კითხვას სვამენ : -საყურე რატომ გიკეთია?…უკეთია და რა ქნას, თვითონ ასე მოსწონს, თანაც საყურე დამახასიათებელი ვარცხნილობის ფონზე…ეს მისი სტილია… სტილი რომელსაც პირნათლად და გარკვევით გადმოსცემს თავის სურათებში…ამიტომაცაა, რომ მის ყოველივე ნამუშევარში დიდი გრძნობა, ემოცია და არარეალური  რეალობა დევს…ამით არის ის გამორჩეული… დადის ამბები რომ ის ხანდახან “სლაიდის” მფლობელია, ხანდახან კი “ამსასი”…სინამდვილე კი ისაა, რომ მას “სლაიდთან” არაფერი აკავშირებს…თვლის რომ სხვა სააგენტოების მოდელები ფოტოგრაფებს ჰყავთ გაფუჭებული…თვითონ ასე თვლის….არც “ამსას” მფლობელია, უბრალოდ მის მოდელებს უღებს სურათებს….ჰო, კიდევ იმასაც ამბობს, რომ თაკო ჩხეიძის სააგენტოს სახელი “ჯეომოდელსი” თვითონ შეარჩია, და სწორადაც მოიქცა…  არ მოსწონს ბურჯანაძის ჩაცმულობაც…ეს მის გემოვნებას სრულიან ეწინააღმდეგება…კიდევ იმასაც ამბობს, რომ ბიჭები ქუჩიდან ნელ-ნელა მოდის სფეროში მოიწევენ, რადგან ხვდებიან რომ ქუჩაში დგომა კარგს არაფერს მოუტანთ ცხოვრებაში და უკვე მობეზრებული აქვთ 24 საათი ქუჩაში დგომა…

Steve McCurry

     
 სტივ მაქქარის კარიერა მაშინ დაიყო, როცა მან ადგილობრივ ტანსაცმელში გადაცმულმა  პაკისტანის საზღვარი გადაკვეთა და ჩავიდა აჯანყებულების მიერ კონტროლირებად ავღანეთში, სანამ რუსეთი დაიპყრობდა მას. უკან კი ტანსაცმელში ჩაკერებული ფირებით დაბრუნდა, რომლებიც კონფლიქტის პირველ ფოტოებს ასახავდა.
      მაქქარიმ გადაიღო ბევრი საერთაშორისო თუ სამოქალაქო კონფლიქტი – ყოფილი იუგოსლავიის დაშლა, ბეირუთი, კამბოდია, ფილიპინები და ავღანეთი. მისი ფოტოები წარმოდგენილი იყო ჟურნალებში მთელი პლანეტის მასშტაბით. ნეშენელ ჯეოგრაფიკისათვის  შექმნილი მისი რეპორტაჟები მოიცავდა ტიბეტს, ავღანეთს, ბირმას, ინდოეთს, ერაყს, იემენს, ასახავდა ბუდისტურ რელიგიას და ანგკორ უატის (Angkor Wat) ტაძრებს.
     უმაღლესი მწვერვალი მის კარიერაში იყო, როდესაც მან იპოვა შარბათ გულა, ის უცნობი ლტოლვილი გოგონა, რომლის ფოტოც მსოფლიო ფოტოგრაფიაში ერთ-ერთ ყველაზე ცნობად გამოსახულებად ითვლება.

Magnium

მაგნუმის“ შექმნით ანრი კარტიე-ბრესონმარობერტ კაპამჯორჯ როჯერმა და დევიდ სეიმურმა ახალი ტიპის, დამოუკიდებელი ფოტორეპორტაჟის განვითარებას გაუხსნეს გზა. 1947 წელს მათ დააარსეს ფოტოგრაფთა გაერთიანება, რომელიც თანამედროვე ფოტოგრაფიაში ყველაზე პრესტიჟულ და ძლიერ სააგენტოდ რჩება.

1947 წელს ნიუ-იორკის თანამედროვე ხელოვნების მუზეუმის (MOMA) რესტორანში რობერტ კაპას, ანრი-კარტიე ბრესონის, დევიდ სეიმურისა (მეტსახელად „შიმ“) და უილიამ ვანდევერტის სადილი ფოტოგრაფთა სააგენტოს შექმნით დასრულდა. სადილის განმავლობაში მეგობრების მიერ შესმული შამპანურის დიდი ბოთლის, „მაგნუმის“ საპატივცემულოდ სააგენტოს „მაგნუმი“ ეწოდა. მეორე მსოფლიო ომის დასრულებიდან ორი წლის შემდეგ, ანუ „მაგნუმის“ შექმნის დროს მისი დამფუძნებლები უკვე წარმატებული და ცნობილი ფოტოგრაფები არიან. მათ შემდგომში ფოტოჟურნალისტიკის ჟურნალისტებს უწოდებენ.

უნგრელი ემიგრანტი რობერტ კაპა ესპანეთის სამოქალაქო ომის ყველაზე ცნობილი ფოტოების ავტორია, პოლონელმა ინტელექტუალმა დევიდ სეიმურმა ბავშვებისა და ცნობილი ადამიანების ფოტოებით გაითქვა სახელი, ინგლისელმა ჯორჯ როჯერმა მეორე მსოფლიო ომის დროს 63 ქვეყანაში იმოგზაურა, ყოფილი სამხედრო ტყვე ანრი კარტიე-ბრესონი კი ფრანგი არტისტია. ისინი ერთიანდებიან, რომ შექმნან სააგენტო, რომელსაც თავად ფოტოგრაფები უხელმძღვანელებდნენ. ოთხივე ფოტოგრაფი გადაურჩა მეორე მსოფლიო ომს და მათი სურვილი, ენახათ, რა დარჩა ომისშემდგომი მსოფლიოსგან, სააგენტოს შექმნის განმსაზღვრელი ფაქტორი გახდა. „მაგნუმის“ დამფუძნებლების ძირითადი იდეა – ხელოვნებისა და ჟურნალისტიკის შერწყმაში გამოიხატებოდა. რობერტ კაპას, რომელიც „მაგნუმის“ სულისჩამდგმელი იყო და მის „ინტელექტუალურ საყრდენადაც“ ითვლებოდა, მეორე მსოფლიო ომის შემდგომ პერიოდში ფოტოგრაფების ფუნქციის სრულიად ახლებული ხედვა ჰქონდა. ამას იმდროინდელი ტექნიკური სიახლეებიც უწყობდა ხელს, კერძოდ კი პატარა ზომისა და პორტატიული აპარატების გამოშვება და მეტად მგრძნობიარე ფირების წარმოების დასაწყისი. ჯორჯ როჯერი იხსენებდა, რომ კაპა „მინიატურული აპარატების უნიკალურ თვისებებს ძალიან აფასებდა. ისინი მართლაც სწრაფი და ჩუმი იყო გადაღებისას… იგი ჩვენს მომავალს სწორედ პატარა აპარატებისა და დიდი იდეების შერწყმაში ხედავდა

“ქენონი”

1933 წლიდან იღებს სათავეს კომპანიის ისტორია, როცა დაარსდა ოპტიკური ლაბორატორია, რომელიც იკავებდა მხოლდო ერთ ოთახს მესამე სართულზე
 Takekawaya-ს შენობაში, ტოკიოში. ლაბორატორია ეკუთვნოდა ორ ახალგაზრდას გორო იოსიდასა და საბურო უტიდას. ლაბორატორიის დანიშნულება იყო გამოეშვათ მაღალი ხარისხის ფოტოაპარატები, რომლებიც არ ჩამოუვარდებოდა გერმანულ მოდელებს, რომლებიც იმ დორისთვის სრულყოფილად ითვლებოდა. ისინი შეუდგნენ არსებული მექანიზმების შესწავლას და გამოკვლევას, ამ ყველაფერს კი ასპონსორებდა კომპანიის მომავალი პრეზიდენტი ტაკესი მიტარაი.
კომპოანიას დაერქვა ბუდიზმის მოწყალების ქალღმერთის სახელი – კანნონ.

1934 წელს მათ მოახრეხეს პირველი 35მმ-იანი Leica-ს ტიპის კამერის შექმნა. კამერას დაერქვა სახელი იგივე ქალღმერთის საპატივცემულოდ – კვანონ. ათი შექმნილი კამერიდან ვერც ერთი ვერ მოხვდა სამწუხაროდ ბაზარზე.
1935 წლის ოქტომბერში ჟურნალ «Asahi Camera»-მ გამოაქვეყნა ანონსი ფოტოკამერა Hansa Canon-ის შესახებ. დასახელებაში Hansa გაჩნდა იმის გამო, რომ ლაბორატორიას არ ქონდა ჯერ განთქმული სახელი და მათ ექსკლუზიური უფლებები გადასცეს Omiya Shashin Yohin Co., Ltd-ს. ფოტოაპარატის ფასი იყო ორჯერ ნაკლები ვიდრე Leica-ს ფასი. ლაბორატორია გაფართოვდა, გადავიდა ახალ შენობაში, დაიწყო პირველი ქარხნის მშენებლობა და დაერქვა სახელი Japan Precision Optical Instruments Laboratory, Co., Ltd.

1939 წლიდან Canon იყენებს უკვე საკუთარ ოპტიკას წარმოებულ ფოტოაპარატებში.
ომის და მიუხედავად 1945 წელს კორპორაცია კვლავ შეუდგა მუშაობას და 1946 წელს მათ გამოუშვეს ფოტოაპარატი Canon SII, რომელიც შესანიშნავად იყიდებოდა.

იმისათვის რომ კომპანიის სახელი ასოცირებულიყო კამერების სახელთან კორპორაციას გადაერქვა სახელი – Canon Camera Co. Inc. კომპანიის პროდუქცია წავიდა ექსპორტზე და იღებდა მონაწილეობას სხვადასხვა გამოფენებშ. 1949 წელს ფოტოაპარატმა Canon IIB აიღო პირველი პრიზი გამოფენაზე სან ფრანცისკოში.

კორპორაცია არ დაკმაყოფილდა ლიდეორბით ფოტოკამერების წარმოებაში – 1956 წელს მათ გამოუშვეს კინოკამერა Canon Cine 8T. თან და თან კომპანიამ განავითარა სადილერო ქსელი და 1970 წელს მათ უკვე ქონდათ თავის წარმომადგენლობა ევროპაში, ლათინურ ამერიკაში,აშშ-ში, ტაივანში და ა.შ.

2010 წლის აგვისტოში კომპანიამ განაცხადა რომ მათ მიერ შემუშავებული იქნა APS-H ზომის და 120 მეგაპიქსელი გაფართოების მქონე CMOS მატრიცა.
Canon დღესაც ლიდერია ფოტოტექნიკის ბაზარზე. კომპანია გარდა ფოტოაპარატებისა ასევე უშვებს მაშუქებს და სხვადასხვა აქსესუარებს ფოტოაპარატებისთვის.
Canon უშვებს ციფრულ ფოტოკამერებს 1984 წლიდან მოყოლებული. პირველი იყო RC-701. Rc სერიას მოყვა PowerShot, Digital IXUS სერიები. EOS სერია შედგება ციფრული სარკული ფოტოკამერებისგან, ცვლადი ოპტიკით, რომელშიც შედის როგორც ნახევრადპროფესიონალურ იასევე პროფესიონალური მოდელებიც.

Previous Older Entries